Powierzchnia i Populacja Mazowsza
Województwo mazowieckie zajmuje obszar 35,6 tys. km2, co czyni je największym w kraju. Jednocześnie należy do najbardziej zróżnicowanych wewnętrznie województw w kraju. Tworzą go: aglomeracja warszawska z największym miastem w kraju – stolicą Polski – Warszawą, która pełni nie tylko dominującą rolę społeczno-gospodarczą, lecz także funkcję ważnego dla Europy węzła transportowego oraz część województwa charakteryzująca się wskaźnikami rozwoju ekonomicznego poniżej średniej krajowej.
Mazowsze posiada największy wśród województw potencjał ludnościowy. 85 miast, 42 powiaty, 314 gmin i ponad 9000 wsi zamieszkuje łącznie prawie 5,2 mln osób, w tym 3,4 mln w miastach, natomiast na obszarach wiejskich 1,8 mln. Liczba ludności Warszawy wynosi ponad 1,7 mln, co stanowi 33% ludności całego województwa. Największe miasta regionu poza Warszawą, to: Radom, w którym mieszka 227 tys. osób, Płock – 127 tys., Siedlce – 77 tys., Ostrołęka – 54 tys. oraz Ciechanów – 46 tys. obywateli.
Średnia gęstość zaludnienia w województwie mazowieckim wynosi 145,9 osób na km2 i jest większa od średniej krajowej, która wynosi 122 osoby na km2. Na tle Europy Polacy są społeczeństwem młodym (połowa nie ukończyła 33 lat), dobrze wykształconym, o silnym zmyśle przedsiębiorczości i kreatywności. Dotyczy to szczególnie ludności Mazowsza.
Mazowsze leży niedaleko od stolic europejskich. Od Paryża czy Londynu, dzieli je zaledwie nieco ponad dwie godziny lotu samolotem, ponad godzinę – z Berlina. Rozbudowana sieć częstych połączeń lotniczych oraz kolejowych do głównych stolic Europy czyni Mazowsze i Warszawę łatwo dostępnymi.
Mazowsze to dobry pomysł zarówno na weekend w krajobrazie, który tak poruszył wyobraźnią wielkiego romantycznego kompozytora Fryderyka Chopina, jak i na miejsce dla prowadzenia interesów. To także okazja zetknięcia z fascynującą polską kulturą, posłuchania jazzu w warszawskich klubach, a także spróbowania specjałów polskiej kuchni.
HISTORIA
Mazowsze było obszarem plemienia Mazowszan (zwanych też Mazowianami). Zasiedlili oni tereny wzdłuż środkowej Wisły już od VI wieku. Osadnictwo mazowieckie początkowo skupione było głównie na lewym brzegu Wisły, w okolicach dzisiejszej Rawy.
W 1037 roku Miecław (zwany także Masławem, Mojsławem, Miesławem) odłączając Mazowsze od państwa polskiego ogłosił je samodzielnym księstwem, którego stolicą został Płock. W czasie panowania księcia Miecława Mazowsze było krainą ludną i bogatą. Jednak dziesięć lat później, w 1047 roku Kazimierz Odnowiciel dzięki pomocy Jarosława Mądrego pokonał Miecława (który został zamordowany po bitwie pod Ciechanowem) i ponownie włączył Mazowsze do państwa polskiego..
Po śmierci Władysława Hermana w 1102 roku kontrolę nad dzielnicą objął książę Bolesław III Krzywousty, a po nim kolejno: Bolesław Kędzierzawy, Leszek mazowiecki, Kazimierz Sprawiedliwy i Konrad zwany później Mazowieckim.
Od 1247 roku, gdy władzę na Mazowszu przejął Siemowit nastąpił regres gospodarczy i rozpoczęło się dbanie o interesy własne, swojego środowiska, z pominięciem interesów ogółu. Fatalną kondycję regionu dobił najazd Litwinów w 1262 roku.
W 1313 roku Mazowsze zostało podzielone pomiędzy trzech synów zmarłego władcy księstwa – Bolesława II. Wacław otrzymał Księstwo Płockie, Siemowit II Księstwo Rawskie (z Ciechanowem, Gostyninem, Sochaczewem, Wizną i Zakroczymiem), a Trojdent Księstwo Czerskie (z Liwem i Warszawą). Księstwa mazowieckie lawirowały pomiędzy Królestwem Polskim, Zakonem Krzyżackim, a Litwą, jednak w 1351 roku uznały się za lenników Kazimierza Wielkiego.
Mazowsze przeżywało bujny rozwój w XVI i w pierwszej połowie XVII wieku. Najbardziej dynamiczne zmiany dotknęły Warszawę, stała się wówczas gospodarczym i prawno-administracyjnym centrum Polski, gdyż w 1596 roku król Zygmunt III Waza przeniósł siedzibę dworu królewskiego z Krakowa do Warszawy.
Trzeci rozbiór Polski (1795 rok) sprawił, iż spora (praktycznie cała) część Mazowsza dostała się w posiadanie Prus. Nowe władze wprowadziły w tym regionie dokuczliwą biurokrację oraz intensywne procesy germanizacyjne. Jednak jedenaście lat później do Warszawy wkroczyły odziały Napoleona, a w 1807 roku Mazowsze znalazło się w granicach Księstwa Warszawskiego.
W 1918 roku Mazowsze okazało się najwcześniej wyzwoloną częścią Polski (nie licząc Galicji zachodniej). Dwa lata później bitwie pod Radzyminem, zwanej także „cudem nad Wisłą”, polskie wojska zatrzymały posuwającą się na zachód armię radziecką.